Ieder jaar weer zijn veel baby’s, peuters en kleuters slachtoffer van geweld of misbruik. Hier de vinger op leggen is iets waar veel professionals moeite mee hebben. “De meldcode van Veilig Thuis ondersteunt hen hierin”, geeft Ida Groeneveld aan. “Alleen wordt deze in de praktijk vaak niet goed gehanteerd. Jammer, want juist omgaan met mishandeling en misbruik verdient topprioriteit.”
Wettelijk is vastgelegd dat ernstige situaties van kindermishandeling en huiselijk geweld altijd worden gemeld bij Veilig Thuis. Een afwegingskader, toegesneden op de werksituatie van de verschillende beroepsgroepen ondersteunt professionals in de praktijk. Hierin is vastgelegd wanneer een situatie zo ernstig is dat melding vereist is. Daar bovenop kent iedere regio een organisatie van Veilig Thuis voor advies en ondersteuning. “Waar nodig brengen we hulpverlening op gang om de situatie voor alle betrokkenen veiliger te maken”, vertelt Ida Groeneveld, procesregisseur bij Veilig Thuis Rotterdam-Rijnmond. “Met behulp van het afwegingskader kun je de vervolgstappen bepalen. De ervaring leert dat door deze weg te bewandelen er sneller adequate hulp ingezet kan worden.”
Ida Groeneveld spreekt op het Congres Kindermishandeling bij baby’s peuters en kleuters op 20 september in Eindhoven of vanaf 1 november een maandlang online te bekijken. Ga voor meer informatie naar het bericht over dit congres.
Wel of niet actie ondernemen?
Hoe werkt dit nu in de praktijk? “Bij een melding maken we een veiligheidsbeoordeling. Op basis hiervan kijken we met de hulpverlener mee welke stappen nodig zijn. Afhankelijk van de situatie zetten we direct in op een interventie of volgt onderzoek om te kijken of er daadwerkelijk sprake is van huiselijk geweld of kindermisbruik.” Goed om te weten is wel dat Veilig Thuis geen hulpverleningsorganisatie is. “Onze medewerkers hebben als taak ervoor te zorgen dat passende hulpverlening wordt ingezet.”
Het gesprek aangaan
De meldcode vormt voor hulpverleners dus een belangrijk hulpmiddel om bij een vermoeden actie te ondernemen. “Dit gebeurt in vijf stappen. De eerste is een bespreking met collega’s. Delen ze je onderbuikgevoel dan volgt overleg met één van onze medewerkers.” Vervolgens volgt de derde stap: het gesprek aangaan met de ouders over de zorgen. “De ervaring leert dat professionals hier veelal tegen opzien. De ene vanwege angst voor hun reactie, de ander uit bezorgdheid over het verlies van de vertrouwensband.”
Schat aan ervaring
Tijdens de tweede editie van het congres ‘Kindermishandeling bij baby’s, peuters en kleuters’ – live en online bij te wonen – gaat Ida uitgebreid in op de stappen van de meldcode. “We hebben hier inmiddels een schat aan ervaring mee opgebouwd. Vanuit de context van de allerjongsten ga ik in mijn presentatie in op de werkwijze van Veilig Thuis, onder meer aan de hand van casuïstiek. Dit doe ik met oog voor de wettelijke kaders waaraan we gebonden zijn, zodat er meer begrip komt over wat we wel en niet kunnen doen.”
Voor nu drukt Ida professionals op het hart om bij vragen, welke dan ook, altijd een medewerker van Veilig Thuis te laten meedenken. “Geweld en misbruik stoppen niet vanzelf, hoe graag we dit ook zouden willen. Samen komen we verder. We hebben elkaar nodig om veiligheid in een gezin terug te brengen.”
Naar de congrespagina op de website van Euregionaal Congresburo >
bron : vakbladvroeg