‘Mamagedrag’ is ingebouwd. Een huilende baby maakt bij moeders over de hele wereld dezelfde reactie los. Het mannenbrein slaat niet direct aan op een huilende baby. Dat blijkt uit Amerikaans onderzoek waar eoswetenschap.eu over bericht.
De wetenschappers analyseerden het gedrag en de hersenactiviteit van moeders uit elf verschillende landen: Argentinië, België, Brazilië, Kameroen, Frankrijk, Italië, Japan, Kenia, Zuid-Korea en de Verenigde Staten. Ze maakten opnames van hoe de moeders thuis omgingen met hun baby en bekeken die achteraf.
Vrouwenbrein
De vraag was: hoe reageert een moeder op een huilende baby? De opties: Met affectie, afleiding, oppakken en vasthouden, praten of eten geven. Ongeacht van waar de moeder kwam, meestal pakte ze haar huilende baby op of ze sprak ertegen. Toen het team hersenscans van de moeders bekeek, zagen ze dat bij nieuwe en ervaren moeders dezelfde hersengebieden actief worden als hun baby huilt. Het gaat over de supplementaire motorische schors (die gelinkt is aan de intentie om te bewegen en te praten), de onderste voorhoofdswinding (betrokken bij de spraak) en de bovenste slaapwinding (actief in het verwerken van geluiden). De bevindingen duiden erop dat de reactie van een moeder op haar huilende baby ingebouwd en universeel is.
Mannenbrein
Hetzelfde team vergeleek in een eerder onderzoek de reactie van vrouwen met die van mannen. Tijdens het experiment lieten ze de proefpersonen ruis horen, waar af en toe een huilende baby tussen klonk. De hersenscans toonden dat de vrouwen meteen aandachtig waren als de baby huilde, terwijl de hersenen van de mannen in rust bleven.
Neurobiology of culturally common maternal responses to infant cry (nieuw onderzoek)
Women’s, Men’s brains respond differently to hungry infant’s cries (eerdere onderzoek)
Bron: eoswetenschap.eu